Een aantal recente
getuigenissen van patiënten:
In 2002 heb ik een licht herseninfarct gehad. Ik heb gelukkig geen uitval van
functies,
maar alles kost wat meer moeite. Met name lezen kost me erg veel
energie en dat
terwijl ik werkzaam ben in de informatica, waarin je juist veel moet
lezen.
Bij een
meting van mijn hersenfuncties ontdekte Edwin Verstraeten dat ik mijn
visuele
cortex, aan de linkerkant, veel te intensief gebruikte. Hij was er van
overtuigd dat dit met behulp van neuro-feedback verbeterd kon worden.
Het leek
mij in eerste instantie tovenarij, maar al heel snel was ik er van
overtuigd
dat neuro-feedback mij zeer zou baten.
In de
eerste sessies heeft Edwin er voor gezorgd dat ik ’s-nachts veel dieper
slaap,
waardoor ik overdag veel meer energie had. Ook het probleem met het
overbelasten van mijn linker visuele cortex is succesvol aangepakt en
voor het
eerst sinds hele lange tijd heb ik weer een boek gelezen ( het
prachtige “De
vliegeraar”).
Ik heb nu ruim 20 sessies van een uur gehad en voel me stukken beter. Ik hoef nu
niet meer al mijn energie te steken in overleven, maar ik heb ook weer
energie voor leuke dingen.
U zult begrijpen dat ik voor mensen met mijn soort problemen neuro-feedback
van harte
kan aanbevelen. Mijn achting voor het vakmanschap van Edwin Verstraeten
is
hoog. Hij is een meester in het analyseren van informatie en hij heeft
altijd
een luisterend oor, zodat hij heel goed weet wat er precies aan de hand
is. Dit
is ook nodig, want neuro-feedback is een kwestie van fine-tuning.
Geert Dirks
Ik ben een jonge man van 27 jaar en
heb een jaar geleden een
verkeersongeval gehad. Ik heb 4 weken bewusteloos geweest, zware
hersenletsels
aan overgehouden, heb geheugenverlies, oriëntatieproblemen,
karakterstoornis,
na 10 maanden met cognitieve behandeling van de neurochirurg,
ergotherapie en
kinesitherapie.
In november 2007 doorverwezen naar
neuropsycholoog
VERSTRAETEN. Het eerste consultatie was heel beangstigend naar welke
meerwaarde
ik zou krijgen met deze therapie, toch zijn de resultaten na 17 beurten
schitterend. Ik ben terug de jonge man van vroeger. Met de resultaten
die ik
behaald heb stel ik het iedereen voor die na een zwaar auto-ongeval
dezelfde
hersenletsels heeft.
Ik dank de neurochirurg die mij
doorverwezen heeft, en de
neuropsycholoog VERSTRAETEN die mij een schitterend resultaat gegeven
heeft.
Met heel veel dank.
Voorgeschiedenis bij de behandeling
van een elfjarige jongen en
zevenjarig meisje:
Beide kinderen komen uit één
gezin. Tussen de ouders ging het al jaren niet zo goed, er was
veel
ruzie en geschreeuw.
De ouders zijn officieel in 2006
gescheiden maar in
werkelijkheid is het contact met de vader pas in april 2007 echt
verbroken.
Toen bleek dat de vader in juni 2007 met een ander ging hertrouwen,
maar tegen
zijn ex vrouw en kinderen had hij tot dat moment volgehouden dat hij
weer in het gezin zou terugkeren.
Het gedrag van de jongen week af van dat van zijn jongere
zus. Hij eiste de moeder volledig op, moest bezig gehouden worden,
sliep minder dan andere kinderen, was erg druk, steeds nadrukkelijk aanwezig, werd
steeds moeilijker in de omgang en er volgde steeds meer uitbarstingen die niet
te
herleiden waren naar wat er op dat moment gebeurde. Dit was de
aanleiding om
hem te laten onderzoeken. Bij de jongen werd ADHD vastgesteld in 2005.
Hij kreeg de
medicatie, ritalin, waar hij in het begin redelijk op reageerde. Hij
haalde de
4 uur werkzaamheid niet, waardoor er telkens een rebound ontstond. Ca.
1 jaar
later is hij overgestapt op concerta. Hij startte met 36 mg en kreeg
later 54.
Aanvankelijk reageerde hij hier goed op, maar na verloop van tijd ging
hij
steeds minder eten doordat hij geen trek meer had, hierdoor is hij te
klein
voor zijn leeftijd en uiteindelijk werd hij depressief en licht
suïcidaal.
Dit was het
moment waarop de moeder vond dat er iets anders
moest gebeuren. Zij zag de jongen langzaam van zich afglijden en kon
dat niet
remmen.
Via via had
zij gehoord over de neurofeedback behandeling en
daar heeft ze contact over opgenomen met Edwin Verstraeten.
Omdat het gezin ver weg van Edwin woont, werd besloten de
behandeling vooral in de grote vakantie te laten plaatsvinden. Er werd
met 3 behandelingen in de mei vakantie gestart. De jongen reageerde zo goed op de
behandeling, dat de medicatie verminderd kon worden tot concerta 36
mg. In mei en juni werd hij 2 x behandeld. In deze periode zag je zijn gedrag
veranderen van een ADHD jongetje in een steeds meer gewoon jongetje die
weer plezier in het leven kon hebben, zijn emoties beter kon begrijpen en
sneller onder controle had en weer eetlust vertoonde. Hij vertelde zelf dat hij
veel meer smaak had. Hij mocht proberen of hij genoeg had aan concerta 18
mg. En ook dat ging goed. Vlak voordat de grote vakantie in juli begon vergat de
jongen een keer zijn pil te nemen en per ongeluk de volgende dag ook en toen
heeft hij in overleg met zijn moeder geprobeerd de medicatie te laten staan, hij
ging immers bijna weer, en nu regelmatig een langere periode naar Edwin om de behandeling voort te zetten. Begin juli was het zover, net
medicijnvrij werden de behandelingen opgevoerd tot 2x per week en weer reageerde de jongen
hier erg goed op.
Aan het eind van de vakantie kunnen
we de behandeling
succesvol afsluiten. We hebben een “gewoon” jongetje, natuurlijk met
alle gewone
opvoedproblemen, maar aanspreekbaar en beteugelbare emoties. Nu nog
afwachten
hoe het op school gaat, maar daar hebben we best vertrouwen in.
Het meisje
ging ook steeds meer het gedrag van haar broer
vertonen. Op school in groep 1 en 2 hadden ze de handen vol aan haar.
Ze was
druk, geen concentratie, erg aanwezig. Ook zij werd onderzocht en ook
bij haar
werd ADHD geconstateerd, zij was toen 6. Zij kreeg meteen concerta 18
mg.
Alle keren dat
de jongen behandeld werd, werd ook zijn
jongere zusje behandeld.
Na de eerste 3 behandelingen ging het
beter, ze was
rustiger, luisterde beter en was liever.
Op school merkten ze dat ook. Daarna
volgde de 2 tussenbehandelingen. In deze periode werd ze redelijk onhandelbaar, ze
luisterde niet, schreeuwde veel en op school ging het slecht.
Ook zij werd licht suïcidaal en dat was de reden dat de
moeder is gestopt met de medicatie. Haar gevoel zei haar dat het niet
goed voor het kind was. De moeder dacht in eerste instantie dat de behandeling
van Edwin niet aansloeg en ook de school vond dat het kind maar weer de medicatie
moest gaan nemen. Wat er werkelijk gebeurde was dat het meisje door dat de
behandeling ook bij haar goed aansloeg ze met behoud van de volledige
medicatie werd overgedoseerd en dat kwam haar gedrag niet ten goede.
Ook zij is in de grote vakantie verder behandeld, maar moet
na de vakantie nog een aantal behandelingen krijgen. Bij haar gaat het
wat langzamer dan bij haar broer, maar eigenlijk is haar tempo gewoon en
dat van hem uitzonderlijk snel.
(Oma)
Graag wil ik u nogmaals bedanken voor de sessies neurofeedback.
Het leren gaat echt wel super goed en ik zie een goede examenperiode tegemoet.
Mijn leven is een stuk aangenamer geworden nu dat er veel minder stress is en er gaan ook veel meer dingen gewoon goed zoals het hoort.
met vriendelijke groeten,
A.V.
| 
